🇨🇳 Ik was in China voor een Techtrip. Dit heb ik geleerd. (1/2)
China groeit hard! Cultuur is de context van technologie.
China is sterk in opkomst. Dat zie je overal. Infrastructuur, groei van de steden, mobiliteit, onderwijs et cetera. De economische groei in China komt uit de consumptie-industrie, bouw, e-commerce (hierover ging mijn tweede nieuwsbrief) en de zakelijke dienstverlening. De urbanisatie is de motor van de economie. Maar vergis je niet: voor veel Chinezen is overleven nog een serieus thema. Ook wanneer men in de stad woont en een inkomen heeft is de mentaliteit nog steeds die van ‘survival’. En het sociale vangnet is in China is heel beperkt.
Kort door de bocht moet je het zo zien: waar je normaal gesproken in de ontwikkeling van een land drie generaties over doet, is nu in een generatie gebeurd. Jongeren en ouderen leven daardoor op meerdere aspecten soms in een andere wereld. (tekst loopt door onder de afbeelding)
Er is in de ontwikkeling een groot contrast tussen de grote steden en het platteland. Het platteland blijft achter op veel ontwikkelingen. Ook dat zijn vaak totaal verschillende werelden qua ontwikkeling, opleidingsniveau en standaard niveau van leven. Uitzondering in de steden zijn de migration workers, zoals bijvoorbeeld koeriers.
De Chinese cultuur is onderling extreem competitief en er heerst een hoge arbeidsethos. Kinderen in China worden vanaf jonge leeftijd al klaargestoomd voor een competitieve wereld op school, op de universiteit en in het werk.
In de Chinese cultuur is men gemiddeld genomen veel nieuwsgieriger naar nieuwe technologie dan in Nederland. Daardoor is er een snellere adoptie (!) van nieuwe technologie, maar hebben sommige concepten hier tegelijkertijd een hoog gimmick gehalte, zoals ik bijvoorbeeld zag in de robot restaurants.
Virtual en augmented reality toepassingen zijn hier, voor zover ik ze heb gezien, soms interessant, maar eerder gewoon grappig of een marketing-gimmick. Zelfs de AR toepassing (gemaakt door Alibaba) in de wereldwijde flagship store van Starbucks werkte al niet meer na een paar maanden.
Mobile payment maakt fijnmazig digitaal ecosysteem.
De smartphone is overal (In een zebrapad in Shanghai zitten bijvoorbeeld groen en rode kleurlampen van het stoplicht omdat mensen steeds lopend op hun smartphone kijken en niet uitkijken in het verkeer. In de metro kijkt écht iedereen op z'n smartphone).
Anyway. De smartphone is overal. Mobiel betalen is overal. QR codes zijn overal. En dan ook serieus: openbaar vervoer, kraampjes, musea, winkels en restaurants; noem maar op. Penetratie van mobiel betalen is heel erg hoog. Dat betekent: gemak voor de Chinese consument en heel veel bruikbare data (!!!) voor Alibaba (Alipay) en Wechat (Tencent). Door de hoge adoptiegraad van mobiel betalen worden ook andere online-to-offline ontwikkelingen mogelijk omdat bedrijven slechts een QR code ergens op hoeven te plakken om betalingen mogelijk te maken. Bijvoorbeeld:
1. On-demand eten en drinken: lunch, diner (vaak niet veel duurder dan zelf koken), snacks, koffie. Maaltijdbezorgers zie je overal in de grote steden. Je ziet ze in het straatbeeld vaak het vuur uit de sloffen rennen of ze rijden over het voetpad met hun scooters. Apps die deze on-demand industrie aanjagen gaan sterk uit van extreme customer centricity maar vergeten het welzijn van hun koeriers. Veel stress en weinig salaris. In de extreem competitieve internet-wereld in China zijn bij deze bedrijven data-driven, market-driven en extreme customer centricity de toverwoorden.
De daaropvolgende vraag is: krijgen we deze trend van intensieve maaltijdbezorging ook in Nederland? Ik vraag het me af. We zijn in Nederland niet zo dichtbevolkt en de arbeidskosten zijn hoog. Niet alles van wat je in China ziet is een voorbode van wat in het Westen komt.
2. De hoge penetratie van mobiel betalen faciliteert ook de online-to-offline sharing economy. Overal in de grote steden staan leenfietsen. Met name voor tijdens de spits. En natuurlijk creëren deze fietsen commercieel interessante data over gebruik, locatie, routes en verkeersstromen. Het Internet-of-Things in de praktijk.
3. De hoge penetratie van mobiel betalen faciliteert ook de automatisering. Letterlijk.
Omdat je betaalt met je smartphone staan overal automaten: van eten, drinken, rolstoelen, powerbanks, paraplu’s, boeken, jus d’orange, toiletartikelen en noodles tot aan vers gesneden ananas. Vending machine extravaganza!
4. In dezelfde lijn zie je hier onbemande winkels (ik ging o.a. naar BingoBox) of andere onbemande commerciële containerboxen zoals een oefenruimte voor muziekinstrumenten (zie hieronder) of een fitnessruimte. Alles wat zonder mensen kan, daar wordt mee geëxperimenteerd. Betalen met je gezicht is hier bijvoorbeeld een serieuze ontwikkeling, zoals ik zag bij de JDX store. Nog een prille ontwikkeling, maar over een paar jaar heel normaal. Bedrijven hebben graag minder mensen nodig in de winkel.
Blockchain ecosysteem op zoek naar 'het nieuwe normaal'.
Blockchain technologie kan helpen voor het open en transparant maken van de supplychain en dat is handig, want in China is er veel fraude met bijvoorbeeld voedsel en kleding. Het kunnen verifiëren van goederen en transacties in een wereld zonder vertrouwen is mogelijk met blockchain technologie. Ook voor het bestrijden van fors aanwezige corruptie kan het daardoor van nut zijn. Vertrouwen/ wantrouwen is echt een groot probleem in China.
Bestaande initiatieven in China zijn eigenlijk gewoon vergelijkbaar met die in Europa of Amerika: supplychain, crowdfunding, financial escrow services, delen van energie in een ‘energy smart grid’, voorkomen van verkoop van illegale toegangskaartjes, samenwerken met stakeholders met een gedeelde werkelijkheid.
Sinds 2017 is er echter veel overheidsregulering aangaande blockchain technologie. Chinese wisselkantoren zijn gesloten en ICO’s (Initial Coin Offerings) zijn verboden.
Dat is een slechte ontwikkeling voor de blockchain/ crypto community in China; voor de wetenschappers, zakenmensen en programmeurs. Veel van hen vertrekken naar het buitenland. Er zijn wel blokchain initiatieven, maar deze zijn in samenwerking met de overheid (Alibaba) of ze mogen niet (of niet te veel) raken aan financiële producten. De overheid is veel te bang dat ze te groot en invloedrijk worden. Ook zijn ze bang dat ‘het gewone geld’ naar het buitenland verdwijnt. Ook is de achterliggende gedachte van ‘decentralisatie’ van blockchain voor de Chinese overheid natuurlijk een schrikbeeld.
Deze angsten zijn volgens de experts overdreven. Wel is bijvoorbeeld het gevolg dat bedrijven als NEO meer in de luwte opereren. Ze willen niet graag de aandacht trekken van de overheid. Zo is ook veel mining power uit China verdwenen en is Baidu, de zoekmachine in China, kritisch op Blockchain en crypto-advertenties.
Regulering op dit vlak kan echter per stad verschillen. Sommige gemeentes en universiteiten staan juist heel erg open voor deze technologie. Het blockchain klimaat is echter minder stimulerend en levendig dan twee jaar geleden. Heb je iets van ‘blockchain’ in je bedrijfnaam of beschrijving, dan is het verkrijgen van een vergunning van de overheid bijvoorbeeld veel moeilijker.
Het is daarnaast voor blockchain bedrijven en nieuwe initiatieven moeilijk om door te breken en hun businessmodellen winstgevend te maken. Veel branches zijn zwaar gereguleerd, beschermd door de overheid of te complex om te betreden. De grootste succesverhalen in China zijn crypto-wallets.
Morgen in mijn nieuwsbrief:
Kunstmatige intelligentie: in een 'ratrace' om werelddominantie.
DNA modificatie ligt minder gevoelig en ontwikkelt zich snel.
De overheid is overal en waarom dat relevant is.
+ mijn China travel-tips
Contact maken
Ik geef graag lezingen over tech-trends en over de impact van nieuwe technologie op mens, werk en samenleving. Voel je vrij om contact met me te leggen! info@jarnoduursma.nl 0616074953
Hieronder kun je in 1 minuut zien wie ik ben en wat ik doe.
